Kuytu bir köşeden izliyorum dans ediyor bir balerin
Parmak uçlarında bir mutlu son var
Buğulu bir camın arkasından görüyorum
Tek perdelik oyunlar oynanıyor kaldırımlarda
Enkazdan sağ çıkmış
Küçük mutluluklarla
Diğer yanda ben
Uzatsam kolumu göğe doğru biraz
Sanki gökyüzü üstüme yıkılacak
Anlatamam bunu
Ne kadar çabalasam
Sonunda bir virgül kalacak
Sanki, nasıl desem
Sanki yüzünde bilmeceler var ve ben buna seyirciyim
Oysa uzatsam elimi dokunabilirim
Oysa değse gözlerimiz tüm kuşkularımı
Unutabilirim
Sevgilim
Vakit doldu dolacak
Döndür yeniden bu dünyayı
Atlayalım Kızıldeniz’den bir otobüse geç olmadan
Bu gece tanyeri maviye boyanacak.