Masalcı Baba adıyla da bilinen Eflatun Cem Güney, 1896 yılında Malatya, Hekimhan’da dünyaya gelmiştir.
Sivas Sultanisi’nde eğitimini tamamlayan Güney, Konya Öksüzler Yurdunda Türkçe öğretmenliği yapmış; aynı zamanda Kuvâyi Milliye yayın organı olan Öğüt gazetesine yıllarca aktif bir şekilde katkı sağlamıştır.
Anadolu’nun birçok yerinde öğretmenlik yapan Eflatun Cem Güney, geleneksel halk hikayeleri ve masallarımızı derleyerek büyük bir katkıda bulunmuştur. Kendisine ait masalları da bulunan Güney, yaptığı bu katkılardan dolayı Masalcı Baba olarak tanınır.
Eflatun Cem Güney Edebi Kişiliği
Eflatun Cem Güney, eskide kalmış masal ve halk hikayelerini günümüz Türkçesine kazandırmak için Anadolu’nun birçok yöresini dolaşmış, hikayelerin dilini sadeleştirmek için yoğun çaba sarf etmiştir.
Çocuk edebiyatına kazandırdığı masalların yanı sıra Güney’in kendi yazdığı masallar da günümüz Türkçesi ile yazıldığı için okunması ve anlaşılması son derece kolaydır. Alana kazandırdığı masal ve halk hikayelerini incelediğimiz zaman kullanılan sözcüklerin anlam ve dil bilgisine uygun sıralanışı ve sözcüklerin kullanım yerlerinin aslında dilimizin gücünü açığa çıkarmakta olduğu görülür.
Bu açıdan baktığımızda Eflatun Cem Güney, sadece üzeri tozla kaplı masal ve halk hikayelerini gün yüzüne çıkarmakla kalmamış aynı zamanda kullandığı dil ve üslup ile de ne kadar iyi bir yazar olduğunu kanıtlamıştır.
Güney, eserlerini oluştururken yaratıcılığını ön planda tutmuş, dilimizde bulunan anlatım tekniklerinden mümkün olduğu kadar yararlanarak aktarmak istediklerini farklı yollarla aktarmıştır. Aynı zamanda Türkçe’nin zenginliğini unutmayan Güney, masallarında sıklıkla atasözü ve deyimlere de yer vermiştir. Yerel halka ait sözcükleri de kullanan Güney, Anadolu’nun dil zenginliğini yaşatmaya çalışan bir yazardır.
Başarıları
Eflatun Cem Güney, 1956 yılında Açıl Sofram Açıl adlı eseri ile Danimarka’da bulunan Andersen Kurumu tarafından Dünya Çocuk Edebiyatı Onur Belgesi almıştır. 1960 yılında Dede Korkut Masalları isimli kitabı ile aynı belgeyi almaya tekrardan hak kazandı.
Daha sonralar Güney, Milli Eğitim Bakanlığı tarafından İstanbul Milli Eğitim Müdürlüğü yardımcılığına atandı. İstanbul Radyosu’nda yayınlanan Bir Varmış Bir Yokmuş isimli programda anlattığı masallarla oldukça beğeni toplamıştır.
Geçmişte kalan ve unutulmaya yüz tutan masallarımızı yeniden gün yüzüne çıkarmak için yoğun çaba sarf eden ve birçok geleneksel masallarımızın günümüz Türkçesi ile tekrardan kazandırılmasını sağlayan önemli yazar Eflatun Cem Güney, 1981 yılında İstanbul’da vefat etmiştir.
Eflatun Cem Güney Eserleri
Kuvâyi Milliye zamanında Öğüt gazetesinde çeşitli çalışmalar yapan Güney, bu zamanda İrşat adlı bir dergi de çıkarmıştır. Bunun yanında yazarın masal ve halk hikayeleri alanında birçok eseri mevcuttur. İşte o eserler:
Masal
Nar Tanesi (1945), Akıl Kutusu (1947), En Güzel Türk Masalları (1948), Altın Heybe, Kül Kedisi, Felek Sillesi (1948), Açıl Sofram Açıl ve Congoloz Baba (1949), Kara Yılan ve Kara Gülmez (1949), Bir Varmış Bir Yokmuş (1956), Evvel Zaman İçinde (1957), Gökten Üç Elma Düştü (1960), Az Gittim Uz Gittim (1961), Gülen Ayva Ağlayan Nar (1969), Al Elma Yeşil Elma (1969), Sabır Taşı (1969), Hasırcı Baba – Keloğlan (1969), Aygın Baygın Ses ve Nurtopu (1970), Yedi Köyün Yüz Karası (1970), Altın Gergef (1971), Güldükçe Güller Açan Kız (1971), Tellerinde Bülbüller Şakıyan Saz
Halk Edebiyatı Türündeki Eserleri
Dertli Kaval (1945), Dede Korkut Masalları (1958), Âşık Garip (1958), Kerem İle Aslı (1959), Tahir İle Zühre (1959), Şah İsmail (1957), Erzurumlu Emrah (1955), Halk Şiiri Antolojisi (1947), Âşık Ruhsati (1953), Meslekî (1953), Kâmilî (1958), Halk Türküleri (2 cilt, 1953-1956), Nasreddin Hoca Fıkraları (1956), Folklor ve Eğitim (1966), Folklor ve Halk Edebiyatı (1917), Matem Sesleri (1920), Dumlupınar’a Doğru, Kara Yazı, Atatürk – Hayatı ve Eserleri (1963)
KAYNAK