Giotto Sanatı:İshak’ın Esav’ı Geri Çevirişi

Büyük resim ustalarından biri olarak görülen Giotto di Bondone, ortaçağ sanatına gerçeklik ve duygu kazandırmıştır. Her ne kadar eserleri Mesih’e yönelik olsa da yarattığı insan figürleri hikayelerinin temelini oluşturmaktadır. Sanatında ki ince detaylar ve renklerin ahengi döneminin diğer ressamlarını gölgede bırakmıştır.

Giotto’nun Hayatı

Rönesans’tan önce resme gerçeklik ve sadelik getiren Giotto; İtalyan Resmi’nin “babası” olarak nitelendirilmektedir. Giotto’nun hayatı üzerine bilinen şeylerin çoğu net olmasa da küçük bir kasaba olan Vespignano’da dünyaya geldiği bilinmekte ve doğum tarihinin 1267 yılı olduğu tahmin edilmektedir. 1280-1290 yılları arasında ise kendisini keşfeden Cimabue’nin yanında çıraklık yaptığı kabul gören diğer kanılar arasındadır. Giotto’nun hayatından önemli kesitler şöyledir:

1290-1299 yılları arası Assisi’de San Francesco Kilisesi’nde ilk olarak duvarların üst kısımlarını kutsal kitap hikayeleri ile resmetmiş daha sonra pencereler altındaki geniş duvarlara Aziz San Francesco’nun hayatını imgeleştirmiştir. Yine bu yıllar arasında Roma’ya birkaç kez giderek klasik resim sanatını yakından incelemiştir.
1300 yılında Papa’nın çağrısı üzerine Roma’ya giden Giotto; Papa VIII.Bonifacio’yu geleneksel günah çıkarma kampanyasının açılışını yaparken resmetmiştir.
1302-1306 yılları arasında Padova’ya geçmiştir. Burada günümüze ulaşamayan freskoları¹ Santo Kilisesi’ne resmetmiştir. 1310 yılında ise tekrara Roma’ya giderek eski San Pietro Kilisesi’nde İsa’nın havarilerini fırtınadan kurtarışını gösteren Navicella (Kayık) mozaiğini yapmıştır.
1320-25 yılları arasında Florasan’da bulunan Santa Croce Kilisesi’nin dört şapelini fresko ile resmetmiştir. Bu eserlerin ancak bir kısmı günümüze ulaşabilmiştir.
1334 yılında Floransa Santa Maria del Fiore Kilisesi’ne mimar olarak atanan Giotto aynı kilisenin çan kulesinin temellerini atmış ancak Giotto bu kuleyi alt kabartmalara kadar denetleyebilmiştir.
8 Ocak 1337’de Florasan’da hayatını kaybetmiştir.

Giotto Sanatının İlk Evresinden: İshak’ın Esav’ı Geri Çevirişi

Giotto. Isaac Rifiutare Esaù. 1290. Fresk. Assisili Aziz Francesco Bazilikası. Assisi, İtalya — Giotto Isaac Rifiutare Esaù 1290 Fresk Assisili Aziz Francesco BazilikasıYukarı Kilise Assisi İtalya

İshak’ın başı, bir halo² ile çevrili ve arka plandaki perdeden kesilmiş gibi yansıtılırken; kör olan gözleri de gerçekçi bir şekilde resmedilmiştir. Dirseğine dayalı bir biçimde karyolaya uzanmış ve başı dik, elleri de birbirinin davranışı tamamlayacak şekilde çizilmiştir. Üzerini örten örtü ise belli bir yönde beyazlaşarak vücut kıvrımlarını ortaya çıkarmaktadır. Ayrıca hafif bir karanlık etkiyle ışıkla güçlendirilmiş konturlar da İshak’ın vücudunu tüm görkemi ile gözler önüne sermektedir.

Rebeka ise arka planda biraz geride resmedilerek mekana açı kazandırılmış ve hikaye anlatımına katkı sağlanmıştır. Yüzünün hafif eğik, özenli ve de dikkatli çizilmesiyse korku ifadesinin psikolojik gerçekliğe yakın bir şekilde atfedildiğini göstermektedir.

Esav figürü de sağlam bir şekilde belirleyici işaretler ile güzel bir kıvrım içerisinde ana kahraman olduğunu belirtecek bir şekilde tam ortada yer almaktadır. Kıyafetleri ile de tüm ağırlığını koruyarak örgensel bir karakter halini almaktadır.

Bir diğer detay ise İshak’ın yastığından başlayarak çarşafla beraber Esav’ın kıyafetinde koyu renge yapılan geçiştir. Oradan da kiremit kırmızısı çarşaf ile Rebeka’ın kıyafetinden aşağı inen dalgalanmalar Giotto hikaye anlatımının dinginlik ve ahenk uyumunu göstermektedir.

Karakterlerin yerleştirildikleri mimarinin önünde yer almaları sanat tarihinde ilk gerçek yeniliğin başlangıcı olarak görülmektedir. Eğik duvarlar ile çevrelenmiş olan resimde duvarların birbirine yaklaşmak yerine derinlemesine uzaklaşması da deneysel bir mekan çalışmasını yansıtmaktadır. Bir diğer önemli nokta ise İshak’ın yattığı kırmızı çarşafın kıvrımlarında gizlenmiş bir yüzün olmasıdır. Bu yüzün neyi temsil ettiği hala tam anlamıyla çözülememiştir. Fakat İshak’ın reddedişinin bu yüz belirdikten sonra gerçekleştiği düşünülmektedir.

Giotto’nun San Francesco Yukarı Kilisesi’nde Bulunan Kutsal Kitap Öyküleri