2018 yapımı Profile filmi; genç bir kadın gazetecinin işi için IŞİD üyeleri ile gizli görüşme yapması ve bu durumun gazeteci için tüm hayatını değiştirecek türden bir gerilim yaratmasını konu alıyor. Timur Bekmambetov’un yönettiği ve Anna Erelle’in In The Skin of a Cihatist isimli kitabından esinlenilen filmde Shazad Latif, Christine Adams, Valene Kane ve Morgan Watkins gibi isimler yer alıyor.
Amy, işinde yükselmek isteyen genç bir gazetecidir ve kendisinden IŞİD üyeleri ile sosyal ağ siteleri üzerinden iletişim kurması sonucunda Avrupa’dan IŞİD’e katılan vatandaşların akıbetini öğrenmesi istenmektedir. Filmde IŞİD’in dijital ağlar üzerinden dünyanın çeşitli bölgelerinden ve özellikle Avrupa’dan birçok genç kadını kendilerine katılmaya ikna ettiği görülmektedir. Amy ise bu durumun ardındaki gerçeği ortaya çıkarmak için sahte bir Facebook profili oluşturarak IŞİD ile ilgili profiller ile dijital anlamda etkileşimde bulunur ve orada Bilel isimli bir IŞİD üyesi ile tanışır.
Gerilim Amy ve Bilel’in tanışmasından sonra kopmaya başlar; çünkü Amy Bilel ile yaptığı Skype görüşmelerinde başörtüsü takarak sonradan Müslüman olmuş Hristiyan bir kız rolünü oynar.
Amy bir yandan gazeteci kimliğini koruyarak Bilel’e fark ettirmeden sorgulamalar yapsa da bir süre sonra işinden, sevgilisinden, kardeşinden ve çevresindeki herkesten uzaklaşmaya başlar. Fakat burada belirtilmesi gereken Amy’nin günlük yaşamının biraz stresli olduğunun gerek çevresindeki insanlarla iletişiminden gerek kendisinin mimik, jest ve hareketlerinden anlaşılıyor olmasıdır.
Bilel, Amy’e Suriye’ye gelmesi için evlilik vaadi verir ve kendisinin geçmişi hakkında travma dolu yaşam öyküleri anlatarak Amy’nin kendisine empati duymasını sağlamayı amaçlar.
İlginç olan şu ki Amy, bir süre sonra gazetecilik etiğinden tamamen uzaklaşarak Bilel ile asıl görüşme nedeni olan işini unutarak kendini ekranın karşısındaki terör örgütü üyesine karşı sempati beslemeye kaptırır ve gerçek kimliğini ele verecek bir sürü hata yaparak Suriye’ye gitmeye kalkar.
Filmin ana teması olan Avrupalı genç kadınların dijital ağlar aracılığı ile sosyal ağ siteleri üzerinden IŞİD üyeleri tarafından evlilik vaadi ile kandırılıp Suriye’ye getirilmeleri ve örgütten kesinlikle canlı çıkamamaları durumunun Amy örneğinde görüldüğü gibi her ne kadar normal bir hayatı varmış gibi gözükse de psikolojik anlamda stresli olan bireylerin ‘evlilik, mutluluk ve duygusal korunma’ idealleri ile manipüle edildiği anlaşılmaktadır.
En nihayetinde Amy, ekonomik olarak yetersizlik duygusu içerisindedir ve IŞİD üyeleri ile yapacağı bu online görüşme, çalıştığı yerde düzenli olarak kadro alacağını söyledikleri için bu işi yapmaktadır. Ancak dijital bir ekrandan dahi olsa karşı taraftaki terör örgütü üyesi Amy’nin duygusal açığını yakalamayı başarır ve kendisinin Suriye’de onurlu bir savaş verdiği söylemi ile karşısındaki gazeteciyi bile gerçeklik algısından uzaklaştırır.
Velhasıl Amy son dakika Bilel’in söylediği yalanlara uyanarak kendisi için büyük kayıplarla sonuçlanacak bir hatadan geri döner ve Londra’ya gelerek bunca zaman yaptığı işi raporlaştırmaya ve örgütün insanları kendi ağlarına çekme yöntemlerini ifşa etmeye karar verir.
Görüldüğü gibi Facebook ve Skype gibi sosyal ağ siteleri üzerinden bir terör örgütü üyesi dahi kendisini evlilik hayali kuran ve onurlu bir şekilde insan öldüren profilde sunabilmekte, dijital ortamlar bireylere kimliklerini kendi ürettikleri temsillerde inşa etme olanağı tanımaktadır.
IŞİD üyesi Bilel, dijital ağlarda yarattığı kimlik ile Amy ve Amy gibi birçok kadının gözünde korkunç veya yanlış bir şekilde algılanmıyor aksine sempati ve güven uyandırıyor. Dijital araçların ve sosyal ağ sitelerinin kullanıcılara istediklerini istedikleri şekilde gösterebilme özgürlüğü vermesi bu filmde işlenen konudan da anlaşılacağı gibi, örgüte dahil edilen bireylerden masum insanların yaşam hakkını ellerinden alan katiller yaratılarak özgürlüğün olmadığı bir dünyanın kapılarını açıyor.
Sonuç olarak terör örgütü IŞİD’in dijital ağlarda kendisine nasıl üye bulduğunu işleyen bu filmde, Amy örneğinde görüldüğü gibi, sosyal ağlarda sunulan kimlik ile bireyin kendisine ait kendisi tarafından üretilen gerçek kimliğinin her an sanal mecranın tehlikeli sularında birbirinin içine geçerek şeffaflaşabileceği ve bunun birey için tehlikeli sonuçlar doğurabileceği anlaşılmaktadır.
